Je hebt eindelijk tijd. Je opent de kast. Vandaag ga je opruimen. Écht.
En dan…
Zie je een trui waar je ooit in paste.
Een jurk waar een herinnering aan hangt.
Een theekopje van een overleden tante.
En ineens denk je: “Misschien… laat ik het toch nog maar even liggen.”
Herkenbaar? Dan ben je niet de enige. Sterker nog: dit is waar het voor de meesten begint. En meestal ook stopt.
In mijn werk zie ik het constant: mensen met overvolle zolders, lades vol ‘wat als’ spullen, stapels tijdschriften voor ‘als ik ooit weer ga lezen’ en dozen vol sentiment.
En nee — ze zijn niet slordig. Niet onverschillig.
Ze hebben gewoon te veel redenen om niks weg te doen.
Omdat spullen niet alleen spullen zijn.
Soms is het herinnering. Soms veiligheid.
En soms is het gewoon de angst om een verkeerde keuze te maken.
Je bent dus niet raar als je het lastig vindt. Je bent menselijk. Maar wél iemand die dit mag doorbreken.
Een cliënt zei ooit: “Als ik dit wegdoe, voelt het alsof ik iets van mijn moeder wegdoe.”
Dat zat ‘m niet in de theedoek zelf. Maar in wat hij ermee associeerde: geur, gevoel, verleden. En zo werkt het voor veel mensen. Wat voor een ander een stoffig beeldje is, is voor jou een tastbaar stukje verleden.
➡️ Je mag spullen houden. Maar kies er bewust voor. Niet uit schuld of twijfel en bedenk, de herinnering verdwijnt niet als je afstand doet van iets wat je associeert met een herinnering.
Niet klaar om het nú weg te doen? Doe dit:
Dan mag het alsnog weg. Blijkbaar leef je prima zonder.
Dit is niet rigide, maar wél een tussenstap die rust geeft.

Je hoeft niet je hele huis in één weekend leeg te trekken.
Begin met:
Kleine wins, grote motivatie.
💡 Pro tip: zet een timer. 10 minuten, één zone. Zoals we vaker doen. Dat werkt, echt.
Spullen loslaten is makkelijker als je goede vragen stelt. Bijvoorbeeld:
Als het antwoord op alles ‘nee’ is… nou, dan weet je wat je te doen staat.
Eerlijk is eerlijk: je hoeft minder weg te doen als je minder binnenlaat.
Een paar simpele regels kunnen enorm helpen:
• Eén erin, één eruit → nieuwe trui? Dan gaat er eentje weg.
• Niet kopen voor ‘ooit’ → koop voor nu.
• Lenen in plaats van bezitten → bibliotheek, buurman, tweedehands.
Hoe minder spullen, zo natuurlijk ook minder keuzes, en dan ook geen chaos. Simpel zat.
Je hoeft geen minimalist te worden. en je hoeft ook je herinneringen niet te wissen.
Maar je mag wel ruimte maken. Letterlijk én in je hoofd.
Want minder spullen betekent minder ruis. En dat betekent: meer overzicht, meer rust, ruimte voor wat écht belangrijk is.
Je hoeft niet alles los te laten. Alleen dat wat je niet langer dient.
⸻
💬 Wat is het moeilijkste item dat jij ooit hebt moeten loslaten? Of waar twijfel je nog steeds over? Laat het me weten — ik denk met je mee. Zonder oordeel, altijd.
wil je visueel meekijken met opruimen? iedere begin van de nieuwe week deel ik op mijn Instagram pagina een ruim op met mij. gewoon lollig, gewoon luchtig. lekker inspiratie opdoen. meekijken? https://www.instagram.com/stijlenstructuur/reels/
of wil je wat meer lezen? gezellig! klik dan hier –> https://stijlenstructuur.nl/blog/