Verzameldwang

 

………………………………………………………

Laatst ontmoette ik een man van in de vijftig die voorzichtig naar mijn kaartje vroeg. Hij aarzelde even en zei toen bijna fluisterend:

“Ik heb… nou ja… eigenlijk een beetje een probleem met verzamelen. Misschien steek ik er wat van op, ik kan je hulp goed gebruiken.”

Zijn opluchting was voelbaar toen ik enkel knikte. Geen oordeel. Ik wilde nog zeggen: “Wees maar niet bang, ik heb alles al gezien.” Maar dit was genoeg.

Mensen schamen zich vaak voor hun verzameldrang en vrezen het oordeel van anderen. Misschien herken je het: je huis voelt voller en voller, en je weet niet goed meer waar je moet beginnen. En ondertussen sluipt er steeds wat meer spanning en ongemak in je hoofd.

Voor sommige mensen wordt het op den duur zo veel dat delen (of zelfs meer) van hun huis vol beginnen te lopen. Van een doosje in de hoek, naar een tasje op het doosje, naar nóg een doosje… en zo groeit het langzaam verder.

Belangrijk is om te beseffen dat achter die spullen vaak gevoelens schuilgaan: ze kunnen een gevoel van veiligheid of controle bieden, of dierbare herinneringen levend houden.

Een leven dat niet onderzocht wordt, is het leven niet waard

Maar wat is hoarding eigenlijk?

Verzamelstoornis – of hoarding – draait om de moeite om spullen los te laten. Niet omdat je lui bent of slordig, maar omdat álles nog een potentieel doel heeft. “Misschien heb ik dit nog nodig.” “Daar zit een herinnering aan.” “Dit is zonde om weg te doen.”

Wat voor een ander ‘gewoon een stapel kranten’ lijkt, kan voor iemand met verzameldrang een waardevolle bron van informatie zijn, of een tastbaar stukje verleden. Het voelt veilig om spullen om je heen te hebben. Ze bieden grip, controle en vaak ook troost.

Cijfers laten zien dat tussen de 2 en 5% van de bevolking worstelt met een verzamelstoornis. Vaak ontstaat het geleidelijk, soms al vanaf jonge leeftijd. Na een verlies of ingrijpende gebeurtenis kan het verergeren. En het wordt vaak pas écht problematisch als het dagelijks leven eronder gaat lijden: kamers die niet meer gebruikt kunnen worden, stapels die zich ophopen, bezoek dat je liever niet ontvangt.

Belangrijk is om te beseffen dat achter die spullen vaak gevoelens schuilgaan: ze kunnen een gevoel van veiligheid of controle bieden, of dierbare herinneringen levend houden. Er is dus nooit sprake van luiheid of slordigheid, maar van een complexe worsteling met loslaten. Zonder oordeel naar de situatie kijken is de eerste stap naar begrip.

Heb ik een probleem met verzamelen?

Misschien vraag je jezelf nu af: Is mijn huis gewoon vol, of heb ik echt een probleem?

Dat is soms een lastig onderscheid. Daarom deze vragen:

• Lukt het je om zonder stress spullen weg te doen?

• Beperkt de hoeveelheid spullen je dagelijks leven?

• Voel je je regelmatig gespannen of schaam je je over je huis?

• Verzamel je spullen ‘voor de zekerheid’, maar gebruik je ze zelden?

Als je bij meerdere vragen even slikte, weet dan: je bent niet de enige. En je hóeft het niet alleen op te lossen.

Een voorbeeld uit mijn praktijk

Deze week stelde ik samen met een cliënt een plan op dat nét even anders is dan de standaard opruimaanpak. Want iedere situatie vraagt om maatwerk.

Bij deze cliënt draaien we het hele proces om. Hij volgt gesprekken bij een psycholoog, waar ik ook in meeloop. Zodra hij er klaar voor is, pakken we zijn huis zorgvuldig in en verhuizen alle spullen tijdelijk naar een opslag. Daarna wordt het huis opgeknapt en opnieuw ingericht.

En dan — rustig, in kleine stappen — halen we doos voor doos terug. Samen bekijken we wat mag blijven, wat losgelaten mag worden, en wat een nieuwe plek krijgt.

Het is geen standaard traject. Maar wél het plan dat op dit moment past bij hem. Een plan dat hem ademruimte geeft, zowel praktisch als mentaal.

Je hoeft het niet alleen te doen

Hulp vragen is soms het moeilijkste deel. Maar het betekent niet dat je hebt gefaald. Integendeel. Het betekent dat je kiest voor jezelf, voor rust, voor overzicht.

Samen met mijn team — denk aan andere organizers, psychologen en professionals — kijk ik naar het héle plaatje. Niet alleen naar de spullen, maar ook naar wat eronder zit. En altijd met respect. Zonder oordeel.

Herken je jezelf hierin?

Dan mag je altijd vrijblijvend contact opnemen. We kijken samen wat jij nodig hebt.

💛 Er is altijd een weg vooruit. Hoe groot de berg ook lijkt.

 

wil je graag vrijblijvend praten? vul dan onderstaand formulier in.

https://stijlenstructuur.nl/boekingen

wil je meer weten over mijn opruim methode om zelf aan de slag te gaan?

https://stijlenstructuur.nl/siz-methode-opruimen/