opruimen… tja.
Soms klopt het gewoon niet meer. Een indeling die ooit logisch was, is dat ineens niet meer. Je levensfase verandert, er komt een baby bij, een hond, een hobby, een man die denkt dat zijn koelbox vanzelf schoon blijft.
Toen ik Baer kreeg, dacht ik: nu ben ik voorbereid. Ik had alles al eens meegemaakt bij Gijsje — negen jaar eerder — dus dit keer wist ik wat ik deed. Dacht ik.
Ik had zelfs een la vrijgemaakt speciaal voor babyspullen. Georganiseerd, strak, voorbereid. En tóch… lagen er ineens luierdoekjes op het aanrecht, slabbers op de grond, speelgoed in de koelkast (don’t ask).
Alles onder controle (dacht ik)
In theorie had ik alles geregeld. Maar in de praktijk ging het leven gewoon door.
De keuken — de plek waar je binnenkomt — is bij ons de eerste die eraan moet geloven.
De puber smeert een boterham met pindakaas en laat het mes in de pot staan. De bouwvakker man kiept zijn koelbox leeg op het aanrecht. De honden slobberen enthousiast en laten spetters achter alsof het confetti is. En de kleuter… die verstopt zijn korstjes onder de stoel.
Dan kom ik thuis, zie de bende, en wil ik tegelijk niks doen én alles opruimen.
En eerlijk? Ik snap het volledig als klanten zeggen: “Ik hou het gewoon niet vol.”
Ik ook niet, soms.
Wat ik daarvan leerde
Wat ik door de jaren heen wél heb geleerd, is dat “volhouden” niet betekent dat het nooit meer een zooitje mag worden.
Volhouden is: weten hóe je weer terugkomt bij orde.
Bij mij zijn dat m’n resetmomenten: een zondagochtend waarin ik de boel weer even rechttrek. Twee poweruurtjes met muziek aan, kop thee erbij, en hup — de basis terugvinden.
Het gaat niet om perfectie, maar om routine.
Om een ritme dat past bij je leven, niet ertegenin werkt.
Wat misschien ook voor jou werkt
- Wees realistisch. Je huis leeft met je mee. Verwacht geen museum.
- Maak terugkeerpunten. Een la die altijd opgeruimd is, een hoek die jouw ankerplek is.
- Accepteer de rommelfase. Die hoort erbij. Het zegt niks over jou.
- Plan je resetmoment. Voor mij is dat zondag. Voor jou misschien vrijdagmiddag of dinsdagochtend. Maar plan het.
tot de volgende..
In mijn kastjes is het spik en span. De rest? Leeft.
En dat is precies goed zo.
Want opruimen is niet iets wat je afrondt — het is iets wat je bijhoudt, met mildheid en humor.
En misschien is dat wel de reden dat ik doe wat ik doe: anderen helpen, zonder oordeel.
Omdat ik weet hoe het voelt als het even niet lukt,
en hoe goed het voelt als je weer opnieuw begint.
maar ja. een reden? Misschien hoeven we geen reden te hebben. Misschien is het gewoon rommel, moeten we er niet zoveel over na denken xx
tegenwoordig posten we ook op YouTube –> https://www.youtube.com/@Stijlenstructuur hier vind je shorts, langere ASMR filmpjes ter ontspanning en later…. wellicht ook langere blogs.
of lees lekker verder op www.stijlenstructuur.nl/blog