Waarom routines verdwijnen alsof ze er nooit waren

Soms lijkt het alsof je het nét een beetje op de rit hebt… en dan bam: het leven gooit een emmer confetti over je planning. De structuur waar je nog een soort van aan hing, ligt plotseling in een hoek te snikken. Je hoofd draait overuren, je huis doet vrolijk mee, en jij staat er middenin met een lege koffiemok en een ‘wat ging ik ook alweer doen?’-blik.

Routines zijn als een goede haarband: als-ie werkt, denk je er niet over na. Maar zodra ie afzakt — voel je het aan alles.

Bij mij gebeurt het standaard als er iets nieuws begint. Nieuwe baan? Nieuwe chaos. Verhuizing? Hallo complete reset. Zelfs een andere maandag dan normaal kan me van de leg brengen.

Ik werkte tien jaar voor dezelfde werkgever en dacht bij mijn nieuwe job: zelfde tijden, zelfde ik, zelfde routine. Nou, mooi niet dus. Alles liep in mijn hoofd vooral het honderd. Ik had het gevoel dat ik achter de feiten aanliep, achter de kinderen, achter de was, achter de hond aan. (Niet per se in die volgorde.)

Na een paar weken ’s avonds YouTube kijken alsof dat mijn werk was en mezelf onderdompelen in andermans perfecte ochtendroutines, kwam het besef: ik moest iets anders doen. Niet beter. Anders.

De draad weer oppakken (zonder jezelf opnieuw te moeten uitvinden)

Dus ik begon. Niet met een Pinterest-morningroutine of een sapkuur van zes dagen. Nee.

  • 📌 10 minuten opruimen met een timer.
  • 📌 Eén kastje tegelijk.
  • 📌 Mijn ochtend beginnen met koffie en stilte. (Of met kinderen die om ijs vragen om 06:43. Het leven kiest z’n eigen chaos. Waargebeurd verhaal hoor)
  • 📌 Een zelfgemaakte afvink planner waardoor ik vinkje voor vinkje terug kwam.

En zo langzaam — echt langzaam — kroop er iets van ritme terug in m’n dagen. Geen strak script. Geen succesformule. Gewoon een routine die klopt voor mij. Eentje waarin ik kan ademen, lachen, en zelfs af en toe mijn sleutels terugvind.

Misschien werkt dit ook voor jou:

Begin klein

Niet meteen het hele huis Marie Kondo’en. Begin met 1 handeling. 1 moment. Zet een timer. Ruim de tafel af. Vouw die ene wasmand (oké, misschien twee). En als het lukt: morgen nog een keer. Zo niet? Dan morgen opnieuw proberen.

Ankerpunten

Ritueeltjes. Vertrouwde dingen. Elke dag je bed opmaken. ’s Avonds de vloer leeg. Een kaarsje aan als iedereen weg is (ook al ligt de halve gang nog vol schoenen). Het gaat niet om perfectie. Het gaat om: dit stukje van vandaag is van mij.

Visueel reminder-geweld

Maak het zichtbaar. Planners. Post-its. Een weekbord op de koelkast dat je met stickers versiert omdat je daar nou eenmaal blij van wordt. Of als het dan echt moet, dan maar in de binnenkant van de kast.. Niet omdat het moet — maar omdat je brein soms gewoon een visueel duwtje nodig heeft om weer te weten waar-ie ook alweer heen ging.

Wees mild

Soms lukt het niet. Soms duurt ‘opstarten’ twee weken en een pan pannenkoeken. Je bent geen mislukking. Je bent een mens. En het feit dat je hier bent en dit leest, betekent dat je ergens al begonnen bent.

De moraal van dit hele verhaal?

Je hoeft niet terug naar wat ooit werkte. Je mag iets nieuws maken. Iets van nu. Iets wat past bij wie jij nu bent. Zelfs als dat vandaag betekent: 10 minuten met een timer en morgen opnieuw beginnen.

En nee — je hebt er niet perse een nieuwe planner voor nodig… (Maar mocht je toch nieuwsgierig zijn… kom dan binnenkort terug op deze pagina)

💬 Welke gewoonte zou jij vandaag willen terugbrengen? Stuur me een berichtje. Geen oordeel. Gewoon even sparren. Misschien weet jij morgen weer waar je koffiemok ligt.

voor meer inspiratie kijk op:

https://nl.pinterest.com/stijlenstructuur/

of lees meer in mijn andere blog: https://stijlenstructuur.nl/vakantiechaos-huishouden/